५६.

नाही थांबविता आला
मला घड्याळाचा काटा;
अनवाणी पायांपुढे
माझ्या होत्या बारावाटा.


५७.

ताडामाडासारखा तू
जाई उंच गगनात;
खुरटल्या बाभळीला
नको आणू तू मनात.

५८.

एक दिसाचा अबोला
वाटे लोटलं वरीस;
अरे मरण चांगलं
अशा जगण्यापरीस.

५९.

सार्‍या जगाचा संताप
तुझ्यावर मी काढला;
तरी नेमाने ताटात
घास प्रेमाचा वाढला.

६०.

काय कोणाला सांगावे?
काय कोणाला कळेल?
दृष्टी एकमेकांकडे
पुन्हा आपली वळेल.